เดอร์อองเกรย์ (Dir en grey) เป็นกลุ่มศิลปินแนวเมทัลร็อคจากดินแดนปลาดิบ ที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1997 โดยในระยะแรกได้โยชิกิแห่งวงเอ็กซ์เจแปนมาเป็นโปรดิวเซอร์ให้ในซิงเกิ้ลแรกๆ จากนั้นพวกเขาก็โด่งดัง  และเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก คำว่า เดอร์อองเกรย์ (Dir en grey) มาจากการการรวมกันของสามภาษา ได้แก่ ฝรั่งเศส อังกฤษ   และสเปน แปลเป็นไทยได้ว่า เหรียญสีเทา

แนวเพลงของเดอร์อองเกรย์ (Dir en grey) ไม่ได้เป็นเมทัลร็อคอย่างเดียว เพราะพวกเขามีการปรับปรุงพัฒนาอยู่เรื่อยๆ รวมทั้งสไตล์การแต่งตัว  และการนำเสนอเพลง แรกๆ นั้นจะเน้นหนักไปทางร็อคแต่ในระยะหลังจะใส่ความเป็นเมทัลลงไปมากขึ้น แรกเริ่มนั้นพวกเขามีวงดนตรีอินดี้ที่ชื่อ La:Sadies แต่คิซากิมือเบสขอลาออก พวกเขาได้โทชิยะเข้ามาเป็นมือเบสคนใหม่ จึงเปลี่ยนชื่อวงใหม่เป็น เดอร์อองเกรย์ (Dir en grey) โดยสมาชิกวงในปัจจุบันมีทั้งหมดห้าคน คือ เคียว ตำแหน่งร้องนำ , คาโอรุ ตำแหน่งกีต้าร์, ดาย ตำแหน่งกีต้าร์, โทชิยะ ตำแหน่งเบส   และชินยะ ตำแหน่งกลอง

เดินทีนั้นพวกเขาได้ออกอัลบั้มในชื่อของวง La:Sadies ก่อนที่ชื่อว่า Missa ที่ยังคงความเป็นอินดี้อยู่ เพลงที่โด่งดังทำให้พวกเขาเป็นที่รู้จักก็คือ JEALOUS กับ I’ll ในปี 1998 สามารถพุ่งทะยานขึ้นสู่วงดนตรีอิสระวงแรกที่ติดอันดับ 1 ใน 10 ของโอริกอนชาร์ต ทำให้โยชิกิแห่งวงเอ็กซ์เจแปนให้ความสนใจพวกเขา   และเข้ามาเป็นโปรดิวเซอร์ให้ พวกเขาได้ออกอัลบั้มเต็มชื่อ GAUZE ในปี 1999 พร้อมกับการเปลี่ยนชื่อวงเป็นเดอร์อองเกรย์ (Dir en grey) ความมีเอกลักษณ์ของพวกเขาที่ผสมผสารกันอย่างลงตัวระหว่างฮาร์ดร็อค  และซอฟท์ร็อคได้อย่างน่าฟังทำให้พวกเขาโด่งดังเป็นที่นิยมไปทั่วญี่ปุ่น จากนั้นก็ค่อยเป็นที่รู้จัก  และนิยมไปทั่วโลก เพลงฮิตติดชาร์จของพวกเขาในอัลบั้มนี้ Yokan เป็นต้น

ในปี 2000 โยชิกิก็เลิกเป็นโปรดิวเซอร์ให้ พวกเขาจึงทำอัลบั้มด้วยตัวเองที่ชื่อ MACABRE โดยมีแนวเพลง  และเนื้อหาที่แปลกใหม่ เปิดเผยด้านมืดของสังคม ในอัลบั้มนี้พวกเขาใส่ทุกอย่างลงไปรวมทั้งแนวเพลงด้วย เหมือนกำลังจะพยายามค้นหาว่าอะไรที่เหมาะสม ทั้งร็อค บัลลาร์ด เมทัล มีการนำเสียงแปลกๆ เช่น เสียงเครื่องจักรในโรงงานอุตสาหกรรมมาใส่ไว้ในเพลง เหมือนกับดนตรีทางฝั่งตะวันตก

หลังจากนั้นอัลบั้มต่อมาพวกเขาก็มีการนำเอาความเป็นตะวันตกใส่เข้าไปในดนตรีมากขึ้น ความนิยมในวงเดอร์อองเกรย์ (Dir en grey) ในประเทศตะวันตกพุ่งทะยานขึ้น แต่แฟนเพลงบางกลุ่มในญี่ปุ่นกลับมองว่าพวกเขาสูญเสียความเป็นตัวตนให้ชาติตะวันตกไปแล้ว อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ยังได้รับความนิยมอย่างล้นหลามอยู่ดีทั้งในซีกโลกตะวันตก  และตะวันออก หลายคนกล่าวว่าพวกเขาไม่ได้สูญเสียความเป็นตัวตน เพียงแต่พวกเขาค้นพบตนเองต่างหากว่าชอบแนวเพลงแบบไหน อะไรคือ เดอร์อองเกรย์ (Dir en grey) มากที่สุดนั่นเอง